Πως καταλαβαίνεις αν μια γυναίκα θέλει να την πλησιάσεις;

Έχω ξανά αναφέρει στο παρελθόν (ούτως ή άλλος στο μέλλον δεν μπορώ να αναφέρομαι ακόμη, δεν έχω την κατάλληλη τεχνολογία) ότι δεν μπορείς απλά να βασίζεσαι στην θεωρία για να μάθεις σχετικά με το παιχνίδι, αλλά θα πρέπει να εξασκηθείς και στο λεγόμενο πεδίο. Οι παρακάτω αναφορές μου έχουν να κάνουν με κάποια πράγματα που δεν μπορείς να τα διαβάσεις, αλλά να τα μάθεις μόνο όσο είσαι “εκεί έξω”.

Το κυριότερο θέμα στο “παιχνίδι”, είναι η προσέγγιση. Ειδικά σε αυτό το θέμα κολλάνε οι περισσότεροι, ενώ δεν είναι και λίγοι εκείνοι που κολλάνε ακόμη και μετά από δεκάδες προσεγγίσεις.
Έχω παρατηρήσει πολλές φορές το εξής, το οποίο μπορεί να έχει ενδιαφέρων για όσους νυχτοπερπατούν.

Όταν μπαίνεις σε κάποιο νυχτομάγαζο, πρέπει να μπαίνεις με ωραίο στυλ, αργά και χαλαρά. Πίστεψε το, όταν ανοίγεις την πόρτα να μπεις μέσα, τα περισσότερα βλέμματα πέφτουν επάνω σου, άλλος περιμένει κάποιον γνωστό του, άλλος από βαρεμάρα, άλλος γιατί ψάχνεται, οι περισσότεροι/ες θα γυρίσουν να δουν τι φρούτο μπήκε στο μαγαζί. Εδώ είναι που πρέπει ο άντρας να κάνει την διαφορά του από τους υπολοίπους. Ωστόσο αυτό δεν σε κάνει να πηδήξεις βέβαια, αλλά παίρνεις μερικούς πόντους, γιατί ίσως (και λέω το ίσως γιατί δεν ισχύει πάντα) να μείνεις στο μυαλό μερικών γυναικών σαν κάτι διαφορετικό.

Η λογική εδώ βασίζεται στο γεγονός ότι όλοι μας μπορούμε να πούμε ψέματα. Σε μια αντροπαρέα που συζητούν για τα κατορθώματα τους, όλοι έχουν πηδήξει το σύμπαν, οπότε και μια γυναίκα έχει έμφυτο τον μηχανισμό που τις δίνει να καταλάβει ότι ένας άντρας όντως είναι αυτό που λέει και αυτό είναι η γλώσσα του σώματος, αφού στο σώμα μας καθρεφτίζονται οι ιδέες μας. Είναι κάποιος ανασφαλής; Θα το δείξει στο σώμα του. Το κακό είναι ότι η γυναίκα το διαισθάνεται και δεν το σκέφτεται, δεν λέει δηλαδή “Ωχ, καμπουριάζει, άρα έχει ανασφάλειες“, αλλά είναι κάπως συνδεδεμένο μέσα τους, που σημαίνει άπαξ και το είδε, έχει μείνει μέσα της (στο μυαλό της, μην παρεξηγηθώ) και δεν μπορείς να της το αλλάξεις εύκολα.

Οπότε αυτό είναι ένα σημάδι του πόσο alpha male είναι κάποιος. Εδώ βέβαια το “alpha male” είναι άκυρος όρος, αυτό που στην ουσία δείχνεις είναι η αυτοπεποίθηση σου, αλλά ας κρατάμε τον όρο “alpha” για συντομία. Ένα λάθος που μαθαίνει η κοινότητα είναι ότι αν μιλάς με άλλες γυναίκες, ανεβαίνει αυτόματα και η αξία σου (social value). Αυτό είναι χαζό, αφού αν δει κανείς που ασχολείται πραγματικά με το πέσιμο σε μαγαζιά, μπορεί να μιλάς σε κάποια γυναίκα (ή γυναίκες σε μια παρέα) και να πας μετά σε άλλη κοντά και να ακυρωθείς και εκεί. Αυτό που δεν μας λέει η κοινότητα είναι ότι οι γυναίκες έχουν ραντάρ και μεταξύ τους, δηλαδή αν εγώ μπορώ να καταλάβω μια συναναστροφή πως θα πάει κοιτάζοντας την γυναίκα, ακόμη περισσότερο μπορεί η γυναίκα που το έχει έμφυτο, οπότε αν πάει κανείς σε μια παρέα και οι γυναίκες έχουν ξενερώσει ή δεν θέλουν να σου μιλήσουν, μην περιμένεις η κοντινή γυναικοπαρέα (αν τον κοιτάζει, γιατί στην ουσία μια γυναίκα “παρακολουθεί” έναν άντρα μόνο όταν τον γουστάρει εξ αρχής και είναι λάθος η ιδέα ότι όλες οι γυναίκες θα κοιτάζουν την πάρτι του και τα ανοίγματα του) να ανοίξει τα πόδια της, το πιο πιθανό είναι να έχουν την ίδια αντίδραση. Βέβαια θα μου πεις, μπορεί η γυναικοπαρέα να γελάει. Αν γελάει, τότε ποιος ο λόγος να πας σε άλλη; Θα μου πεις πάλι ότι πήγες σε άσχημες έτσι απλά “για ζέσταμα” και μετά θα πας στην καλή γυναικοπαρέα. Πάλι, θα σου απαντήσω, θα φανείς ή λιγούρης ή πέφτουλας, αφού πήγες μεν στις πιο άσχημες, τις πήρες (ίσως) το τηλέφωνο τους και μετά πας και στις καλές. Όπως και να το κάνεις, είναι παγίδα αυτό και καλό είναι να ανοίγεις γυναικοπαρέες που έχουν κάποια απόσταση μεταξύ τους.

Σε ένα μαγαζί κανείς δεν μπορεί να ακούει τι λέει κάποιος από απέναντι, οπότε και η γλώσσα του σώματος είναι ο καθρέφτης των ιδεών ενός ατόμου. Και τα περισσότερα γίνονται με αυτόματο τρόπο, χωρίς να ξέρεις πως δείχνεις. Επίσης και η κριτική γίνεται ασυναίσθητα. Μάλιστα πολλές φορές που είμαι έξω και μπορεί να μιλάω με κάποιον/α, από την άκρη του ματιού μου μπορεί να “συλλαμβάνω” συναναστροφές και να σκέφτομαι “πάει καλά”, “έχουν σχέση”, “είναι φίλοι”, “την χάνει”, “την πέφτει” κλπ, χωρίς να θέλω να σκέφτομαι. Αυτόματα. Ε, κάπως έτσι -φαντάζομαι- είναι και οι γυναίκες.

Θυμάμαι μια φορά που ήμουν με παρέα για “παιχνίδι” και κάποια στιγμή γυρνάω σε έναν φίλο μου και του λέω “να και ένας PUA που κάνει πέσιμο“. Μου απαντά ο φίλος μου ότι αποκλείεται, γιατί δεν βλέπει κάτι τέτοιο στην συναναστροφή. Του λέω να πάει όταν τελειώσει και να του μιλήσει (γιατί ήθελε να το κάνει και επίσης έδειχνε “ήσυχος” τύπος, αν έδειχνε κανένας δολοφόνος δεν θα τον παρότρυνα να πάει, εννοείται αυτό). Όταν πήγε και γνωρίστηκε, όντως ήταν PUA (από γνωστό forum) που έκανε πέσιμο. Κάπως έτσι μπορούν με λίγα λόγια και οι γυναίκες να ξεχωρίσουν όταν την πέφτεις σε μια ή απλά είσαι γνωστός της και πήγες να της πεις ένα γεια.

Λοιπόν, να φτάσουμε στο σημείο που θέλω να αναφέρω. Είπαμε ότι ΟΚ, μπήκες στο μαγαζί, έκανες τα “alpha-λικια” σου και κάθισες. Δίπλα σου, υπάρχει μια γυναικοπαρέα και η μια από αυτές σου αρέσει. Κοίτα να δεις τι παίζει τώρα. Για να το καταλάβεις καλύτερα, διάβασε τι έχω αναφέρει παλιότερα εδώ και εδώ.
Αν την κοιτάξεις στα μάτια και σε κοιτάξει και η ίδια, τότε ξεκινά η ώρα της… κρίσης, αφού ως γνωστόν οι γυναίκες είναι αυτές που επιλέγουν, οι άντρες στην ουσία θέλουμε να κάνουμε σεξ με όποια είναι ωραία. Και μην ακούτε τα της κοινότητας και βιβλίων ότι ο άντρας διαλέγει κλπ. Οι γυναίκες διαλέγουν με ποιον θα κάνουν σεξ, απλώς το παιχνίδι είναι για να την κάνεις να σε διαλέξει.
Οπότε αν της αρέσεις, τότε θα προσπαθήσει να σου τραβήξει το ενδιαφέρων και στην ουσία να σου πει ότι είναι ΟΚ να την πλησιάσεις.

Τι κάνει όμως; Καταρχάς θα αλλάξει την συμπεριφορά της. Θα προσπαθήσει να ανεβάσει την αξία της, κάνοντας πράγματα που δεν τα έκανε πριν. Μπορεί να προσπαθήσει να δείξει καλύτερα το στήθος της ή τον κώλο της (με τα ρούχα της, δυστυχώς για το φιλοθεάμων κοινό δεν πρόκειται να τα βγάλει), να αρχίζει να χορεύει (αυτό το έχω παρατηρήσει βασικά όταν ενώ την “έπαιζα” με τα μάτια, μετά κοιτούσα άλλες που χόρευαν σε τραπέζια, καρέκλες κλπ) κλπ.
Ωστόσο το δυνατότερο σημείο είναι όταν θα έρθει προς την μεριά σου. Όχι να έρθει σε εσένα η ίδια, αλλά να έρθει πιο κοντά. Ας πούμε ότι εσύ κάθεσαι δεξιά και αυτήν από την αριστερή μεριά και είναι και άλλες φίλες της δίπλα της, σαν τοίχος δηλαδή ανάμεσα σας, αυτήν θα έρθει στην πιο κοντινή άκρη που είναι προς τα εσένα, ώστε να την πλησιάσεις χωρίς να περάσεις από τις φίλες της. Στην ουσία αυτό είναι πολύ καλό, αφού έρχεται και πιο κοντά σου αλλά και δεν χρειάζεται να την “ανοίξεις” περίεργα, δηλαδή να πας από την μια άκρη του τραπεζιού, ενώ αυτήν θα’ναι από την άλλη.
Είναι ένα μικρό σημάδι, ότι σου λέει “έλα”.

Κάτι άλλο που παρατήρησα, είναι ότι μπορεί να περάσει από κοντά σου για να πάει τουαλέτα πχ. Εμένα για παράδειγμα μια φορά θυμάμαι σε ένα κλαμπ πήγε να πάρει νερό από το μπαρ και πέρασε από μπροστά μου (τελείως αντίθετα από το τραπέζι της), ενώ μια άλλη φορά ήρθε να αφήσει το μπουφάν της στο τραπέζι μας.
Βέβαια μου έχουν τύχει και περιπτώσεις όπου σε φίλους μου την μια φορά ήρθε μια κοντά του και του μίλησε, ενώ σε έναν άλλο του έκανε νόημα να πάει κοντά της. Σπάνιο φυσικά αυτό, το οποίο είναι κάτι που δεν μου έχει τύχει ποτέ (τι είπες, ότι είμαι άσχημος, γι’αυτό δεν μου έχει τύχει; Να σου καεί το “πληστέησιου” 3).

Τώρα υπάρχει και αντίστοιχος τρόπος για τις γυναίκες από τον κοινωνικό σου κύκλο. Αν τύχει να γνωρίσεις κάποια που της αρέσεις, αν δεν μπορεί να σου το δείξει αλλιώς (πχ ντροπαλή, φοβάται μην φάει άκυρο κλπ), τότε θα κάνει το εξής, θα γνωρίσει καλά τους φίλους σου, θα ανταλλάξουν τηλέφωνα και σε επόμενο καφέ θα είστε μαζί, γιατί θα τους πει “να βγούμε κάποια στιγμή όλοι μαζί για καφέ” και ξέρει ότι επειδή είστε φίλοι, θα βγείτε όλοι μαζί. Τώρα παίζει και το γεγονός οι φίλοι σου να είναι και χαμούρες και να μην σου πουν, αλλά δεν έχει σημασία, αν θέλει εσένα θα σου πει ότι βγήκε με τους φίλους σου. ώστε την επόμενη φορά να είσαι εκεί.

Επίσης αν γνωρίσεις κάποια μέσο κοινών γνωστών όταν είσαι σε κάποιο μαγαζί και της αρέσεις (αυτό είναι στανταράκι που λέμε, αν δεν της αρέσεις όλα αυτά είναι απλά θεωρίες), τότε θα την δεις κάποια στιγμή θα πάει τουαλέτα και θα γυρίσει γρήγορα. Ο λόγος που πηγαίνει είναι να φρεσκαριστεί και να κοιταχτεί στον καθρέφτη, ώστε να γυρίσει ακόμη καλύτερη και να τραβήξει την προσοχή σου. Εδώ φυσικά θα πρέπει να δεις από τυχών σημάδια της ότι όντως γουστάρει εσένα, γιατί μπορεί να πηγαίνει για άλλον. Ένας στάνταρ τρόπος για να το καταλάβεις, είναι να κοιτάζεις σε κάποιο τραπέζι συχνά και αν την δεις να γυρνά να δει που κοιτάζεις τόση ώρα αντί να κοιτάς αυτήν (τι έχει η άλλη που δεν έχω εγώ και τέτοια), τότε είσαι ΟΚ, εσένα γουστάρει. Όταν “έβγαζα” αυτήν την θεωρία και την είχα στο μυαλό μου, είχα τύχει σε μια τέτοια φάση και θυμάμαι ότι η τύπισσα ρώταγε τον κοινό μας γνωστό για εμένα (που δουλεύει, τι κάνει κλπ), αφού εγώ μιλούσα με τους υπολοίπους της παρέας, ενώ κοίταζε συνέχεια όπου κοίταζα για κάμποσο εγώ. Κάποια στιγμή την βλέπω να πηγαίνει τουαλέτα και λέω τον φίλο μου (και wingman) να πάει να δει αν ισχύει η θεωρία μου, κάτι που τελικά όντως ίσχυε. Τώρα αν κατηγορείτε τον φίλο μου για σπιούνο κλπ, σας πληροφορώ ότι στον πόλεμο και στον έρωτα όλα επιτρέπονται.

Επίσης να πω και κάτι άλλο, ως παράδειγμα του ότι “κράζω” καμιά φορά όλες αυτές τις Pickup θεωρίες που τόσο πιστά ακολουθούν (και αναμασούν βεβαίως-βεβαίως) πολλοί. Σε πρόσφατη μου δραστηριότητα που είχα με κάποια, όντως καθόταν σε τελείως αντίθετο σημείο από εμένα και ήταν καλά κρυμμένη από τις φίλες της (με λίγα λόγια, πίσω τους τοίχος και η μόνη δίοδος από την μια πλευρά του τραπεζιού τους, όπου ήταν οι δύο φίλες της και μέσα μέσα αυτήν καθόταν). Την κοίταξα κάποια στιγμή και της έκανα νόημα σαν να της λέω “τι να σου κάνω, δεν μπορώ να πετάξω για να έρθω μέχρι εκεί“. Κάποια στιγμή πηγαίνει και κάθεται αυτήν στην άκρη, παίρνοντας μάλιστα και κάποια καρέκλα από δίπλα της (αν και είχαν καρέκλες και οι τρεις τους, δεν κατάλαβα βέβαια γιατί το έκανε, πιθανών για να υπάρχει μια επιπλέον για εμένα) και όταν κάθισε εκεί με κοίταζε. Μετά από μερικά λεπτά, κοιτούσα κάποια κορίτσια που χόρευαν σε διπλανό τραπέζι και σχολίαζα με τον φίλο μου τι γαμάτη ήταν η μια από αυτές. Τότε άρχισε και η ίδια να χορεύει και να κοιτά σε εμένα και αφού περίμενα να τελειώσουν τον χορό (για να μην πάω την ώρα που χορεύουν και πρέπει να την χορέψω κιόλας), την πλησίασα.
Αυτό που θέλω να πω περισσότερο είναι το εξής, ούτε φανταχτερά ρούχα φορούσα (ήμουν απλά ντυμένος), ούτε τα τρελά “εξαρτήματα” είχα (ρολόι, αλυσίδες, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια κλπ, δεν φοράω τίποτα από αυτά πλέων), ούτε τα αλήτικα τατουάζ είχα και μερικά “παραπανίσια” κιλά έχω (που παλεύω να χάσω, αλλά κάνω την δίαιτα που κάνουν και οι ιερείς και εγώ, δηλαδή τρώω τα πάντα και μετά τα “βαφτίζω” χόρτα ή νηστίσιμα, οπότε θα αργήσει κάπως το σαγηνευτικό μου κορμί να επιστρέψει  ), ούτε σε κάποια άλλη είχα μιλήσει για να με δει, ούτε φυσικά στην παρέα υπήρχε κάποια γυναίκα (για αυτό το πως το λένε, το pre-selection). Με λίγα λόγια, εμφανισιακά ήμουν ένας απλός τύπος, όπως οι περισσότεροι εκεί μέσα. Οπότε όταν διαβάζετε καμιά φορά που λέω να δίνετε μεγαλύτερο βάρος στο μέσα σας από το έξω σας, γιατί το μυαλό “καθρεφτίζεται” στο σώμα και το τι νιώθει κανείς φαίνεται, να ξέρετε ότι πρόκειται για πραγματικά δοκιμασμένες θεωρίες.

Αυτό είναι καλό γιατί στην ουσία πρόκειται για μια πιο “ζεστή” προσέγγιση και όχι αυτό το ξαφνικό που ξεπετάγεσαι μπροστά της από το πουθενά. Επίσης και το να την κοιτάξεις απλά και να της χαμογελάσεις (και ας μην σου κάνει “αγαπούλες”, αρκεί να μπεις στο… ραντάρ της), είναι μακράν καλύτερο από την “ξαφνική-μου-έκοψες-την-χολή” προσέγγιση.

Αυτά λοιπόν περί του πρασίνου φως για την προσέγγιση. Δεν λέω ότι θα σας συμβαίνει πάντα, όπως και δεν λέω ότι μου συμβαίνει και πάντα. Αλλά με τον καιρό, όσοι γράψετε στα παλιά σας τα υποδήματα τις όποιες (ωραίες μεν) Pickup-πιάνουν-μόνον-στην-Αμερική θεωρίες και ασχοληθείτε μόνοι σας (με έναν-δυο καλούς και έμπιστους φίλους και πάντα με θεωρίες που όντως λειτουργούν) για την αυτοβελτίωση σας, θα δείτε πολλά και καλά πράγματα.

http://thplayerblog.com