εκφράσεις τύπου Έκθεσης Λυκείου, αλλά με αναφορά σε συγκεκριμένα
ζητήματα και γεγονότα.
Αφορμή για το θέμα αυτό αποτέλεσαν ορισμένες ενέργειες στις οποίες προέβη η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές.
Συγκεκριμένα:
l Το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης μετατράπηκε σε Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης και οι αρμοδιότητές της υπάγονται πλέον στο Υπουργείο Εσωτερικών. (Αξίζει πάντως για την ιστορία να σημειωθεί πως το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης είχε συσταθεί από τον Ελευθέριο Βενιζέλο με την ονομασία Υπουργείο Γενικής Διοίκησης Μακεδονίας και αργότερα Βορείου Ελλάδος και μετονομάστηκε σε Μακεδονίας Θράκης από τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο οφείλεται και η σύσταση του Υπουργείου Αιγαίου).
l Το Υπουργείο Αιγαίου δεν υφίσταται πλέον ούτε καν ως Υφυπουργείο και δεν έχει πολιτικό προϊστάμενο. Ας σημειωθεί ότι το Υπουργείο Αιγαίου το Σεπτέμβριο του 2007 είχε συγχωνευθεί με το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας το οποίο μετονομάστηκε τώρα σε Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας… και Ναυτιλίας.
l Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις 7 Οκτωβρίου του 2009 μετονομάστηκε σε Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων. Φυσικά τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά. Υπήρχε άραγε λόγος για να προβεί η νέα κυβέρνηση σε τέτοιες μετατροπές; Κι αν ναι, μήπως πίσω από τον λόγο αυτό βρίσκεται κάτι άλλο; Ο ξεριζωμός του όρου “Εθνικής” από την Παιδεία, φυσικά έχει ιδιαίτερη σημασία. Δηλαδή τί θέλουν να έχουμε; Παιδεία πολυπολιτισμική;
l Θυμίζουμε ότι ήδη είχε καταργηθεί ο όρος “Εθνικής” από το Υπουργείο Οικονομίας, ενώ τηλεοπτικά ακόμα και το Υπουργείο “Εθνικής Άμυνας” αναφέρεται απλά σαν “Άμυνας”!
l Τι να πούμε για τις φοβερές συγχωνεύσεις που δείχνουν υποβάθμιση νευραλγικών τομέων (Ναυτιλία-Πολιτισμός-Τουρισμός) στους οποίους η χώρα μας κυριαρχεί παγκοσμίως;
l Τι να πούμε για τον προσανατολισμό προς κατάργηση της θητείας στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμκή Αεροπορία; Ως γνωστόν, όλες οι ιστορικές εδαφικές γεωγραφικές και λοιπές αμφισβητήσεις έχουν ως πυρήνα τις ευαίσθητες περιοχές της Θράκης και του Αιγαίου. Η ουσία είναι πως σε μια περίοδο κατά την οποία το Σκοπιανό και το Κυπριακό ζήτημα παραμένουν άλυτα και οι Σκοπιανές και Τουρκικές διεκδικήσεις καλά κρατούν, η κατάργηση των εν λόγω υπουργείων χαρακτηρίζεται μάλλον άκαιρη και δημιουργεί απορίες: Ποιους στόχους εξυπηρετεί και κάτω από ποιες πιέσεις αποφασίστηκε; Απ’ την άλλη, υπάρχει και η άποψη πως η κατάργησή τους έγινε την κατάλληλη στιγμή, επ’ ευκαιρίας της αλλαγής της κυβέρνησης. Ήδη οι εφημερίδες και όλα τα Μ.Μ.Ε. των Σκοπίων σχολίασαν και σχολιάζουν ευμενώς την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης ως δείγμα καλής θέλησης και θετικής πορείας της ελληνικής πλευράς! Επίσης οι Financial Times του Λονδίνου σε άρθρο τους για τη νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδος αναφέρουν μεταξύ άλλων πως «[…]με πρωθυπουργό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου θα υπάρξει χαλάρωση της διαμάχης με τα Σκόπια για την ονομασία» ενώ επιπρόσθετα προβλέπουν «περαιτέρω βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.»
Στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και η γνωστή δήλωση της πρώην προέδρου της Βουλής κ. Άννας Ψαρούδα Μπενάκη προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κο Κάρολο Παπούλια : «Τα Εθνικά σύνορα κι ένα μέρος της Εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη. Τα δικαιώματα του ανθρώπου πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές κι εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων. Πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.»
Διερωτάται κανείς γιατί στη χώρα μας υποβόσκει μία τέτοιου είδους ανθελληνική στάση και γιατί οι Έλληνες πολιτικοί δεν ορθώνουν το ανάστημά τους διαφυλάσσοντας την ακεραιότητα της χώρας μας; Ποιές δυνάμεις τους κατευθύνουν και ποια κέντρα τους δεσμεύουν; Όσον αφορά στο θέμα της παιδείας είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες γινόμαστε μάρτυρες σαρωτικών αλλαγών στο χώρο της εκπαίδευσης, κυρίως της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας. Μια σειρά από υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αποδείχθηκαν ακατάλληλοι να διαχειριστούν τα θέματα της εκπαίδευσης. Το θέμα όμως δεν έχει να κάνει με την καταλληλότητα ή μη των συγκεκριμένων προσώπων, αλλά, όπως τελικά διαπιστώνεται, με την «επιβεβλημένη» παρουσία τους σε ένα τόσο «ευαίσθητο» Υπουργείο. Με άλλα λόγια, μήπως, όσοι τα τελευταία χρόνια έχουν διατελέσει Υπουργοί Παιδείας, βρέθηκαν σ’ αυτή τη θέση εξυπηρετώντας σκοπιμότητες και συμφέροντα;
Αρχής γενομένης από την τωρινή υπουργό Παιδείας η οποία ως κοινοτική επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε εισηγηθεί ως δεύτερη επίσημη γλώσσα στην Ελλάδα την αγγλική. Να σημειωθεί επίσης το γεγονός πως η κα Διαμαντοπούλου έχει συμμετάσχει στο παρελθόν σε συνεδριάσεις της σκοτεινής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, κάτι που έχει δηλώσει δημοσίως στην εκπομπή «DEBATE» της Σίας Κοσιώνη.
Κατά το παρελθόν επίσης η κα Μαριέττα Γιαννάκου, που παλαιότερα είχε ταχθεί υπέρ της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, ως Υπουργός Παιδείας προέβη σε αρκετές ενέργειες αφελληνισμού και αποχριστιανοποίησης της Παιδείας με αποκορύφωμα το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού από το οποίο απουσίαζε εντελώς η ιστορική μνήμη. Παρά το σάλο που δημιουργήθηκε από το γεγονός αυτό και γενικά από τον αναβρασμό στο χώρο της Παιδείας που στέρησε από την κα Γιαννάκου, όχι μόνο τον υπουργικό θώκο αλλά και την είσοδό της στη Βουλή στις Εθνικές Εκλογές του 2007, ο κος Καραμανλής την τοποθέτησε αργότερα στην πρώτη (!) εκλόγιμη θέση στο Ευρωψηφοδέλτιο.
Ο κος Πέτρος Ευθυμίου και ο κος Ανδρέας Λοβέρδος, βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ υπήρξαν εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του ΚΕΦΕ, του ελληνικού παραρτήματος της οργάνωσης της Σαηεντολογίας. Ο πρώτος διετέλεσε Υπουργός Παιδείας και ο δεύτερος είναι ο νέος Υπουργός Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας (το άλλοτε Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας). Κατά το παρελθόν οι κ. Γεράσιμος Αρσένης και Γιώργος Παπανδρέου, παλαιότεροι Υπουργοί Παιδείας έχουν συμμετάσχει σε συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ όπως και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Θα μπορούσαμε ν’ αναφέρουμε πολλά ακόμα πολιτικά πρόσωπα τα οποία παρόλο που αποτελούν «καμμένα χαρτιά» για τα κομμάτια στα οποία ανήκουν, βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο και συχνά καταλαμβάνουν υπουργικά πόστα εκ νέου. Συν τοις άλλοις τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα πρόσωπα ανήκουν σε μια μερίδα πολιτικών που δεν διακρίνονται για την εθνική και θρησκευτική τους ευσυνειδησία. Επομένως είναι εύλογο να διερωτάται κανείς τι ρόλο παίζουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί στο χώρο της Παιδείας, καθώς σύμφωνα με μια από τις διατάξεις του Ελληνικού Συντάγματος για την Παιδεία θα έπρεπε «…να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία…[…] και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας».
Κι όμως παρά τις διατάξεις αυτές τα τελευταία χρόνια στα σχολεία παρατηρείται μια πορεία ανθελληνική και αντιχριστιανική. Το θέμα της υποχρεωτικής ή προαιρετικής διδασκαλίας των Θρησκευτικών άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου στα ελληνικά σχολεία. Η κριτική στοχεύει κυρίως στην κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, ώστε να μην θίγεται μέσω αυτού η θρησκευτική συνείδηση των αλλόδοξων μαθητών. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί και η προσπάθεια απαξίωσης των σχολικών εορτών και των παρελάσεων για τις Εθνικές επετείους. Κι αν δε σταθεί κανείς στο θέμα της έπαρσης της σημαίας ή στο θέμα της πρωινής προσευχής υπάρχουν ακόμη πολλά παραδείγματα, αρκετά από τα οποία δεν δημοσιοποιούνται επαρκώς, ώστε να γίνουν αντικείμενο κριτικής. Μέσα στα σχολικά βιβλία το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων έχει χαθεί ενώ οι μαθητές του Δημοτικού διδάσκονται ως κείμενο συνυφασμένο με τις ημέρες των Χριστουγέννων ένα πολυπολιτισμικό διήγημα με τίτλο: «Τα Χριστούγεννα του Τα-Κι-Κο» που εξιστορεί την οπτική ενός μικρού Κινέζου για τα δικά μας Χριστούγεννα με έκδηλη την απαξίωση της γιορτής της Γεννήσεως του Χριστού. Ο Διονύσιος Σολωμός, ο εθνικός μας ποιητής έχασε την αξία που είχε στα σχολικά εγχειρίδια, ενώ χρόνο με το χρόνο ο Παπαδιαμάντης, ο Καρκαβίτσας, ο Κόντογλου κ.α. δίνουν τη θέση τους σε νέους συγγραφείς, συχνά στρατευμένους από ιδεολογικούς κρατικούς μηχανισμούς. Με άλλα λόγια μέσα στα σχολικά βιβλία επικρατεί ένας έντονος αποχρωματισμός καθετί εθνικού και χριστιανικού.
Αν λάβει τώρα κανείς υπόψη και ορισμένες άλλες παραμέτρους, όπως για παράδειγμα τη συστηματική προπαγανδιστική τακτική που ακολουθούν όλα σχεδόν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κατά του Έθνους και της Εκκλησίας με δημιουργία ψεύτικων σκανδάλων και παραποιήσεις γεγονότων, τότε είναι δυνατόν να αντιληφθεί ότι η πολεμική αυτή δεν είναι τυχαία. Πώς είναι δυνατόν κάθε χρόνο, παραμονές της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου, των δύο μεγάλων Εθνικών εορτών μας να τίθεται πάντοτε το ζήτημα των παρελάσεων και με διάφορες, κατά κύριο λόγο, ακραίες απόψεις και εκδηλώσεις να θίγονται τα ιερά της πατρίδας μας; Επιπρόσθετα πώς είναι δυνατόν κάθε φορά που κάποιος ιερέας ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε είναι άνθρωπος- πέφτει σε κάποιο παράπτωμα να λοιδορείται, όχι μόνο ο ίδιος ως προσωπικότητα, άλλα ολόκληρη η Εκκλησία ενώ τα σκάνδαλα των πολιτικών λησμονούνται ταχύτατα και τα παραπτώματα των καλλιτεχνών ν’ αντιμετωπίζονται με επιείκεια;
Επιλογικά, θα έλεγε κανείς πως είναι πλέον ξεκάθαρη μια σκόπιμη προσβολή της Ορθόδοξης Χριστιανικής Παράδοσης αλλά και της Εθνικής Ταυτότητας και Ιδεολογίας όχι μόνο από σκοτεινά κέντρα ή από αιρετικές οργανώσεις αλλά από το ίδιο το Ελληνικό Κράτος που, όποιος δεν είναι σε θέση να την καταλάβει μάλλον αντιμετωπίζει με μυωπική θεώρηση τα γεγονότα. Οι πολιτικοί, όταν ερωτώνται σχετικά με τα παραπάνω ζητήματα αποδίδουν συχνά μειδιώντας την αφετηρία τους σε ένα σύνδρομο συνωμοσιολογίας που κατατρύχει τον ελληνικό λαό. ΕΣΥ πιστεύεις ακόμη πως όλα αυτά είναι προϊόν συνωμοσιολογίας;
Βασίλης Κύρος - Φιλόλογος
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ἙΣΥ῾ τ.59 Σεπτ.-Οκτ. 2009
ΤΡΙΚΟΡΦΟ ΦΩΚΙΔΟΣ
ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/11/blog-post_5851.html#ixzz14I9sRGUt
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου