Ωχαδερφισμός: Η μεγάλη παγίδα των νέων...

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία γενικότερη αίσθηση που έχω αποκομίσει για τους νέους και τα όνειρά τους σήμερα, κατά τη διάρκεια του αγώνα που δίνω για την υποστήριξη της υποψηφιότητάς μου στον δήμο Αμπελοκήπων. Είμαι κι εγώ 29 ετών και, πάνω-κάτω, γνώριζα τις απόψεις τους από τον φιλικό μου περίγυρo.

Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, του
προεκλογικού μου αγώνα, συνομιλώ με αρκετούς νέους της γενιάς μου και πέραν των θετικών σχολίων που ακούω για την κάθοδο νέων ανθρώπων στον στίβο της αυτοδιοίκησης, με στεναχώρια μου, άκουσα ορισμένους νέους να μην θέλουν να ακούσουν για τις δημοτικές εκλογές. Άκουσα ακόμη νέους να μου λένε ότι "όλοι οι πολιτικοί είστε ίδιοι", "εγώ είμαι άνεργος κι εσύ μου μιλάς για εκλογές" ή "άσε μας ρε φίλε"!

Πραγματικά διαπίστωσα κάτι που, ίσως, κατά βάθος γνώριζα, αλλά το έκρυβα κάτω από το χαλί... Διαπίστωσα λοιπόν τη μεγάλη ένδεια σε νέους με οράματα και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, ή απλά Νέους Ανθρώπους! Διαπίστωσα, με λίγα λόγια, νέους ανθρώπους που έχουν συμβιβαστεί με την ωχαδερφισμό και τη μιζέρια που προσπαθούν με μεγάλη προσπάθεια να μας περάσουν τα μίντια.

Ε, όχι λοιπόν, δεν είναι, ή απλά δεν πρέπει να είναι έτσι. Αν εμείς δεν καταλάβουμε ότι για να αλλάξει κάτι τόσο κατέστημενο και απαρχαιώμενο, όσο το πολιτικό μας σύστημα, πρέπει να σηκωθούμε από τους καναπέδες και τις καφετέριες, τότε τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Δεν είναι δυνατόν στα 29 μου χρόνια να γίνομαι αποδιοπομπαίος τράγος των γενιών πολιτικών που ζούσαν σε βάρος της κοινωνίας. Δεν δέχομαι να γίνομαι δέκτης παραπόνων και απολογητής των ανθρώπων που διέσυραν, εν γνώσει των προγόνων μου, το όνομα των Ελλήνων.

Είμαστε μία νέα γένια ανθρώπων που ζει και αναπνέει μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Μία γενιά ανθρώπων που της έλαχε να ζήσει και να ανατραφεί μέσα στον κυκεώνα των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων, αλλά που ακόμα ελπίζει και διεκδικεί αυτά που της αξίζουν, ως οφείλει να κάνει...

Πηγή: haristheocharoudis.blogspot.com